ZOMERFEEST 2.0: de kindernamiddag
Met toch al enkele jaren op de balie-teller en meer kinderen dan de doorsnee confrater, mag ik mezelf toch wel beschouwen als een ervaren zomerfeester toch in ieder geval wat het kinderfeest betreft.
Toen werd verkondigd dat voor het Zomerfeest een nieuw concept werd bedacht, geef ik eerlijk toe dat ik daar toch enigszins sceptisch tegenover stond. Zoiets van ouder worden en verandering zeker?
Maar goed, aangezien het ontbreken van mijn nogal omvangrijke kroost redelijk opvalt, besloot ik het Zomerfeest 2.0 toch een eerlijke kans te geven.
Na weken van puffen en blazen in de maand juni was het op de zaterdag van het Zomerfeest heerlijk belgisch weer: regen, regen en nog meer regen. Hoewel ik het CJB-bestuur moeilijk verantwoordelijk kan houden voor het weer, was dit geen al te beste start voor het Zomerfeest 2.0…
En sorry, maar het was ‘vroeger’ ALTIJD mooi weer - of zo wil ik het me toch herinneren.
Voor deze nieuwe editie moesten we niet afzakken naar het o zo vertrouwde Eikenhof, maar ging het richting TC De Blauwe Reiger. Een leuke zaal, bij revue-isten ook heerlijk vertrouwd zodat de verandering toch niet te bruusk bleek, de mogelijkheid om een balletje te slaan, althans in theorie -regen weet u wel- , een mooi (gelukkig) overdekt terras en dichter bij huis, bij het mijne althans.
Maar dan het belangrijkste: het kinderentertainment.
Laten we eerlijk zijn old style of 2.0 hét belangrijkste van het Zomerfeest-namiddag-programma is de kwaliteit van de bezigheidstherapie voor de aanwezige mini-mensjes. Immers, hoe beter het entertainment, hoe minder gezeur, gezaag, geween, etc. en hoe meer tijd voor de doodvermoeide confraters, uitgeput door een jaar hard labeur en door het constant gevecht tegen één, twee of meer eigen gefabriceerde mini-dictators, om even heerlijk te keuvelen bij een welverdiende pint of een glaasje wijn.
Het entertainment dus. Een geweldige (veilige) speeltuin, een reuze trampoline en een mega cool springkasteel lachten ons toe bij aankomst, gevolgd door de onmiddellijke mededeling aan al het klein grut dat dat allemaal veel te nat was…
Dan maar op zoek naar drogere bezigheden: een pingpongtafel, kleurplaten, cola, limonade, sapjes en ijsjes, dat alles bleek al goed voor een 15-tal minuten relatieve rust. Net voor het ontstaan van de eerste muiterij, kwam één confrater op de proppen met wat leek op de inhoud van een volledige speelkamer: gezelschapsspelen, verkleedkleren, puzzels,... Het kon niet op! En zoals iedere ouder weet, is speelgoed dat niet van jezelf is net dat tikkeltje cooler.
Een heerlijk zicht was het: ontspannen confraters, heerlijk aan de babbel en hun spelende kinderen. Er waren bekende kindjes van… en nieuwe gezichten, er waren vers geboren kindjes en (bijna) puberkes, maar er was vooral veel ongedwongen plezier voor jong en oud(er).